Gezondheid en activiteit
De gezonde zebravis
In het wild wordt de vis ongeveer 2 jaar, terwijl deze in het laboratorium ouder kan worden. Dit gaat echter wel gepaard met een grotere kans op welzijns- en gezondheidsproblemen, zoals vergroeiingen (scoliose, zie afbeelding 1) en vermagering (afbeelding 2).
De gezondheid en het welzijn van zebravissen kunnen op twee manieren in het geding komen: (1) door ziektekiemen, zoals bacteriën, parasieten en – in zeldzame gevallen - virussen, en (2) door problemen met de waterkwaliteit, huisvesting en het management. De gevolgen hiervan zijn te zien en te meten aan de hand van veranderingen in uiterlijke kenmerken van de vis (zoals het bleek worden, het ontstaan van rode vlekken of duidelijke vermagering) en aan veranderingen in gedrag (apathie, evenwichtsstoornissen of op de bodem zwemmen). Verder kunnen mutanten gezondheids- en welzijnsproblemen ontwikkelen.
Hieronder staat een schematisch overzicht van oorzaken van gezondheids- en welzijnsproblemen bij zebravissen en uitingen daarvan in uiterlijk (links) en gedrag (rechts).
Preventie en adequate behandeling van ziekten zijn cruciaal voor een optimale zebravishouderij. Hieronder staat een schematisch overzicht van het voorkomen van gezondheids- en welzijnsproblemen bij zebravissen en oplossingen wanneer problemen zich voordoen.
Activiteit
De zebravis is een dag-actieve vis. ‘s Nachts vertoont de vis minder activiteit en rust/’slaapt’. Een dag-en-nachtritme is daarom van belang: vaak wordt een 14 uur licht - 10 uur donker (14L:10D) ritme gebruikt. Het beste is om het licht langzaam te dimmen (‘zonsondergang’) en langzaam weer sterker te laten worden (‘zonsopkomst’) om al te abrupte overgangen, waar vissen van kunnen schrikken, te voorkomen.
